Bu Haberi

Bu Haberi

8 Şubat 2008

Geçen yasama döneminde, TBMM ve hükümet üyeleri tarafından türbanın ülke gündeminde öncelikli bir sorun olmadığı belirtilmişti.

Aradan geçen birkaç yıl sonra bu kez türbanın üniversitede serbest olması ülkenin en öncelikli ve adeta yaşamsal önem taşıyan bir sorunu gibi gündemin ilk sırasına alındı.

Ülkemizin çözüm bekleyen pek çok sorunu olduğu ve hala gerçek bir demokratik hukuk devleti olamadığı halde bu kez de laiklik niteliğinin kaybedilebileceği konusunda oluşan ciddi kaygılar büyük bir toplumsal huzursuzluğa neden olmaktadır.

Bir yandan haritasının yeniden çizilmesi planlanan ve sürekli savaş içinde tutulan ortadoğudaki kan ve ateşin içine çekilmeye çalışılan, diğer yandan toprak ve halk olarak bölünmesi için senaryolar hazırlanan ülkemizde insanlarımız arasında bir başka ayrışma ve kamplaşma yaratılması büyük bir tehlikedir.

Özellikle kayıtsız şartsız kabule dayalı kutsal inançlar alanındaki bölünmeler telafisi imkânsız sorunlara yol açacak nitelik taşımaktadır.

Kadınlara özel bir giyim ve örtünme biçiminin dinsel inançla bağlantılandırılması ve anayasal bir düzenlemeye konu olması, böyle giyinmeyen ve örtünmeyenlerin inançları açısından sorgulanması ve baskıya maruz kalması yanında, devletin laiklik ilkesini de esastan etkileyecektir.

Üniversitelerde kız öğrencilere saçın kapatılması serbestisi sürecinin başlatılmasıyla birlikte, bu serbestliğin ilköğretim kurumlarında ve kamu görevi yapan, kamu hizmeti verenlere de yaygınlaştırılması görüşleri, özgürlük ve kanun önünde eşitlik olarak ileri sürülmeye başlanmıştır.

Hukuk düzeninde tüm insanların hak ve özgürlüklere sahip olmaları açısından mutlak eşitlikleri temel kuraldır. Ancak, bu kuralın yine hukuk düzeni içinde kalmak koşuluyla istisnaları da vardır.

Bir özgürlüğün sınırı bir başka özgürlüğün kullanımının engellendiği yerdir. Haklar da kamusal yarar, genel güvenlik, devletin temel nitelik ve varlığı gibi konularda tehdit ve tehlike yaratılması halinde hukukilik ve meşruluk taşıması ve özüne dokunulmaması koşuluyla sınırlandırılabilmektedir. Nitekim anayasanın 42. maddesinde eski ve önerilen şekliyle bu hakkın kullanım kapsamının kanunla düzenleneceği belirtilmiştir.
Giyim kuşam özgürlüğü ve eğitim hakkının geniş kapsamda değerlendirilmesiyle sadece türban değil, çarşaf, burka veya başka dinlerin inançlarına göre giyimin de üniversiteye girebilmesinin yolu açılacaktır.
../..
Demokrasilerde çoğunluğun görüşü öncelik taşır ama her konuda tek yeter şart çoğunluk değildir.

Parlamento çalışmalarında sayısal çoğunluğun isteğinden önce bunun toplumsal yansımaları düşünülerek karar ve yasa üretilmelidir. Çünkü yasalarla kurulan düzen yasama yetkisini kullanan milletvekilleri kadar tüm vatandaşları ilgilendirmektedir. Bu nedenle sadece milletvekilleri veya partilerin değil, o yasaların uygulanacağı herkesin, özellikle ve öncelikle de Baroların yapılacak her düzenleme için söz hakkı engellenmemelidir.

Yasama ve yürütme organları dayandıkları seçmen tabanı ne oranda olursa olsun görevlerini yaparken veya seçmenlerine vaatlerini yerine getirirken, bunun kendilerine oy vermemiş ama oy verenlerle aynı haklara sahip olan diğer vatandaşlara ve ülkenin hukuksal/toplumsal yaşamına etkilerini göz önünde bulundurmalıdır. Bir siyasi oy tabanını kazanabilmek amacıyla politika yapılması ve bu amaç doğrultusunda yasama faaliyetlerine yön verilmesi ise bir başka büyük yanlışlıktır.

Bu arada kadınların örtünme özgürlüğü adı altında yapılan hazırlık çalışmalarının erkekler tarafından sürdürülmesi, konunun siyasi proje yanını ortaya koyan göstergelerden birisidir.

Toplumun büyük bir kısmını devlet düzeninin tehdit altında olduğuna inandıran gelişmelere karşı siyasi kadroların verdiği sözler ise oluşan gerilimi yok etmeye yetecek teminat niteliği taşımamaktadır.

Saygılarımla.

Bursa Barosu Başkanı
Avukat Asude Şenol