|
BURSA BAROSU BAŞKANLIĞI’NA
ÖZÜ :Kadın Hukuku Komisyonu Üyelerimiz ile yapmış olduğumuz Cezaevi kadınlar koğuşu ziyareti ve anket çalışması sonuçlarının sunumudur.
AÇIKLAMALAR :Komisyonumuz üyeleri ile birlikte Cezaevindeki Kadınlar koğuşu ziyaret edilmiş ve özellikle kadınların suç işleme sebepleri, aile içi şiddet, eğitim seviyesi ve ekonomik durumları ile ilgili sorular hazırlanarak, anket soruları kendilerine yöneltilmiştir.
Cezaevinde 3 ayrı kadın koğuşu olduğu Cezaevi yönetimi tarafından beyan edilmiş, bütün koğuşları görmek, tüm kadınlar ile görüşmek istediğimizi iletmiş isek de sadece bir koğuşu gezip görmemize müsaade edilmiştir.
Gezip gördüğümüz koğuş yaklaşık 30 metre kare olup 2 katlıdır. Alt giriş katında ortada geniş sayılamayacak bir alan ve bu alana açılan tuvalet ve banyo mevcuttur. Mutfak da açık olup ortada boş alanda dar uzun bir masa ve etrafında oturma yeri mevcuttur.
Koğuşta 20 ile 25 kişi arasında kadın kalmaktadır. Üst kata çıkıldığında 3 er kat ranzaların duvar kenarına dizildiği ve 3 adet de başlarında eşya dolabı olduğu görülmüştür.
Yatılan bu yerde büyük çöp kovaları ortada olup kişi başına 1 metre kare dahi hareket alanı düşmemektedir. Odaya bir pencere açılmakta, ancak pencere oldukça küçük olduğundan içeri yeterli ışığın girmesi mümkün değildir. Havalandırma söz konusu değildir.
Alt ve üst katta dikkati çeken husus, aşırı derecede havasız ve dağınık olmasıdır. Çocukları ile aynı yatağı paylaşmak zorunda olan anneler mevcuttur. Çocukları ile cezaevinde kalan kadınların çocukları için kreş mevcut ise de, işlerliği olmadığı beyan edilmiştir.
Ziyaret ettiğimiz koğuş, işçi koğuşu olarak adlandırılan koğuştur. Bu koğuştaki kadınlar cezaevinin tekstil atölyesinde çalışmaktadır. Tekstil atölyesini de ziyaret etmiş bulunmaktayız. Atölye oldukça büyük olup, kadınlar erkekler ile birlikte çalışmaktadır.
Çalışma koşullarını sorduğumuzda yanımızda cezaevi görevlileri mevcut olduğundan konuşmak istememişlerdir. Ancak birkaç kadın günlük çalışma sürelerinin 12 saate yakın olduğunu, özellikle yazın çok sıcak ve havasız ortamda çalıştırıldıklarını, karşılığında da 100 lira aylık aldıklarını beyan etmiştir.
Bu sebeple, özellikle çalıştırılan hükümlü ve tutuklular ile çalışma koşulları, emeklerinin karşılığının verilip verilmediği hususunun ayrıca değerlendirilmesi ve sadece bu hususu araştırmak üzere çalışanlarla görüşme yapılması gerektiğini düşünmekteyiz.
Eğitim seviyesi yok ya da az sayılacak derecede olan kadınların, özellikle aile içi şiddete maruz kalanların kendilerini korumak için yine şiddete başvurdukları ve kendilerine şiddet uygulayan kişiyi öldürmüş veya ağır yaralamış olduğu görülmüştür.
Bu kadınlar ile görüştüğümüzde özellikle eşlerinden gördükleri şiddetten korunmak ve kurtulmak için defalarca Karakol ve Jandarmaya başvurduklarını ancak her seferinde daha da fazla dayak yediklerini, eşlerinden boşanmış olsalar dahi Kolluk kuvvetlerinde eşindir yine barıştıralım gibi bir yaklaşım ile karşılaştıklarını şiddet uygulayan eşin kolluk kuvvetlerinin önünde dahi tehdit ettiği halde görmezden gelindiğini nihayetinde de gördüğü şiddetten kurtulmak için eşi veya boşandığı eşini öldürmek veya yaralamak zorunda kaldığını beyan etmiştir.
Cezaevinde yatmakta olan kadınların dışarıda olan çocuklarının durumları sorulmuştur. Genelde kadının anne veya babası tarafından geride kalan çocukların bakımı yürütülmektedir. Ancak maddi sıkıntıda olduklarından bu çocuklar da eğitim alamamakta ve ilgisiz kalmaktadırlar. Kadınlara Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü tarafından çocukların koruma altına alınması hususunda talepte bulunup bulunmadıkları sorulduğunda böyle bir hizmetten haberdar olmadıklarını beyan etmişlerdir. Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü ile bu konuda görüşülerek özellikle anne tarafından babanın öldürülmesi vakalarında çocukların ortada kalması söz konusu olduğundan, bu tür durumlarda çocukların koruma altına alınabilmesi için bir çalışma başlatılması gerektiğini düşünmekteyiz. Bu amaçla da Komisyonumuz, Baromuzun Çocuk Hakları Komisyonu ile ortak bir proje yürütülmesi yönünde çalışma başlatmış bulunmaktadır.
Cezaevinde yatan kadınların aileleri tarafından da çok destek görmedikleri, maddi imkansızlık sebebi ile kendilerine ve yanlarında kalan çocuklarına giyecek, ayakkabı, terlik ihtiyaçları olduğu görülmüştür. Kadınlar genelde fiziki koşulların yetersizliğinden, peynir, süt, yoğurt, şeker, meyve, meyve suyu, çamaşır suyu, deterjan, sabun, kadın bağı, çocuk bezi, mama gibi ihtiyaçlarının cezaevi yönetimince karşılanmadığını, paraları yoksa bu ihtiyaç maddelerini temin edemediklerini beyan etmişlerdir.
Kadınlar takı, kuaförlük, el beceri, boyama, dikiş gibi kursların açıldığını, ancak bu kurslarda öğrenirken kullanacakları malzemeleri dahi temin edemediklerinden çok fazla bir şey öğrenemediklerini, pratik yapamadıklarını beyan etmişlerdir.
Kadınların suç işlemesindeki en büyük etken eğitimsizlik, aile içi şiddet ve ekonomik nedenlerdir.
Sonuç olarak; Cezaevinde bulunan tutuklu ve hükümlü kadınlar; fiziksel koşulları çok kötü olan, havasız ve kirli bir ortamda, küçük çocukları ile aynı ranzada yatarak yeterli şekilde dengeli beslenmeksizin yaşamak zorunda bırakılarak AYRICA CEZALANDIRILMAKTADIRLAR.
Bursa gibi büyük bir şehirde ayrı kadın ve çocuk tutukevi açılarak bu kötü fiziksel koşulların bir nebze olsun düzeltilebileceğini; bu amaçla da Baromuzun Adalet Bakanlığı’na konuyu taşıması, gerek basın gerek sivil toplum örgütleri ile iş birliği yaparak olumsuzlukların düzeltilebilmesi için çalışma başlatmasının faydalı olacağını düşünmekteyiz.30.10.2009
Saygılarımızla.
KADIN HUKUKU KOMİSYONU BAŞKANI
AV.NEVİN CANBAZ
|
